Naprawdę nie wiem co kierowało twórcami koktajlu aby nazwać go tym imieniem. Ten drink nie jest „za-mulający”, wręcz przeciwnie - jest rześki, ostry i daje fajnego kopa. Do tego jeszcze jest tak prosty w przygotowaniu że dziw jak przez wiele lat był wykluczony z grona klasyków. Na szczęście powraca i to w wielkim stylu. Jak to jednak bywa z genialnymi wynalazkami, tworzone są przez przypadek, z Moscow Mule nie było inaczej.

Najczęściej pitym alkoholem w Stanach Zjednoczonych na początku XX wieku był gin. Łatwo to wyjaśnić tym że w okresie prohibicji, każdy bimber doprawiano jałowcem po to by dało się go w ogóle przełknąć. Tak więc gin królował rozpędem nawet po II wojnie światowej na wszystkich amerykańskich salonach. Za nim komisja McCarthy'ego z początkiem lat 50. rozpoczęła swoją walkę ze wszystkim co komunistyczne, czysta wódka zdążyła jeszcze zaprezentować się w całej swojej okazałości amerykańskiemu odbiorcy.

Pierwsze kroki nie były oczywiście łatwe. W 1939 roku John Martin prezes Heublein Inc, kupił za śmieszną kwotę 14.000 $ prawa do marki Smirnoff. Jednak na początku Amerykanie nie docenili bezsmakowego trunku jakim jest wódka, stad prezes musiał wymyśleć chwytliwa kampanię reklamową dla swoich wódczanych koktajli. Między innymi reklamował swoją wódkę jako rewelacyjny składnik Bloody Mary, Vodkatini czy Screwdriver. Pewnego razu odwiedził swojego przyjaciela Jacka Morgana, właściciela Cock and Bull – baru położonego na Sunset Strip. Gospodarz powitał go własnej produkcji bezalkoholowym piwem imbirowym, które podobnie jak wódka Johna Martina, nie było szeroko rozpoznawalne. Nie trzeba chyba tłumaczyć że tych dwóch ludzi będących w potrzebie połączyło swoje siły tworząc właśnie Moscow Mule serwowane w miedzianym kubku z wciśniętą ćwiartką limonki.

Nie wiadomo który ze wspólników jest twórcą nazwy, ale wiadomo że koktajl odniósł wielki sukces. Aby zwiększyć sprzedaż swojego koktajlu, autorzy do promocji przebiegle zatrudnili gwiazdy kina, między innymi początkującego Woody Allena...

PS. Sprawdź nasz przepis na Moscow Mule

Autor: Patryk Le Nart